نقش باورهای دینی مردم ایران در گرایش حاکمان مغول به گسترش و توسعه موقوفات مذهبی (ازاوگتای قاآن (626ه ق) تا غازان خان (694ه ق)

وقف یکی از سنتهای فرهنگی و اجتماعی دیرینه ایرانیان است که در طول تاریخ تحت تاثیر عوامل متعدد،فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کرده است. پژوهش حاضر به دنبال یافتن پاسخ به این سوال بود که توسعه و بازسازی سنت وقف در دوره خاصی از حاکمیت مغولان (از 626تا 694هجری) چه ارتباطی با باورهای مذهبی مردم آن روزگار داشته است. روش پژوهش، کیفی و جمع آوری اطلاعات اسنادی است. نتایج نشان داد که حاکمان مغول در ابتدای تهاجم در راستای اعتقادات خود به ایجاد بت خانه، معبد و یا کلیسا می پرداختند اما به تدریج تحت تاثیر اعتقادات شیعی مردم ایران به گسترش و توسعه موقوفات مذهبی در ایران پرداختند. علاوه بر آن دو شخصیت اسلامی در دربار آنان به نامه ای خواجه نصیرالدین طوسی و شمس الدین جوینی علیرغم مغایر بودن باورهایشان با حاکمان، در توسعه و بازسازی فرهنگی سنت وقف نقش مهمی ایفا نمودند.