بررسی ظرفیت های حقوق بین الملل در مبارزه با قاچاق زنان

به رغم پیشرفت قابل ملاحظه حقوق زنان در نظام حقوقی بین المللی، آنان کماکان در معرض جرم هایی هستند که سبب نقض و حتی سلب حقوق بنیادین آن ها می شود. قاچاق زنان یکی از این نمونه های آشکار اینگونه جرم ها است، که با توجه به ماهیت پیچیده و وصف سازمان یافتگی آن، مورد توجه مجامع و کنوانسیون های بین المللی قرار گرفته است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی به مطالعه اسناد بین المللی مرتبط با قاچاق زنان در سطح بین المللی می پردازد. در سال های اخیر توجه به حقوق زنان در گفتمان بین المللی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است، به گونه ای که اسناد و کنوانسیون ها و کنفرانس های بین المللی متعدد، تدابیری را در حوزه جرم انگاری، حمایت کیفری از بزه دیدگان و پیشگیری از بزه دیدگی زنان صورت داده اند. در تمامی این اسناد قاچاق زنان به عنوان تهدیدی علیه نظم جهانی شناخته شده است. به نظر می رسد حقوق بین الملل از ظرفیت های قابل توجهی برای مقابله با قاچاق زنان، حمایت از بزه دیدگان و پیشگیری از این جرم برخوردار است که البته نیازمند تکامل و پیشرفت است. در این راستا، پروتکل الحاق به کنوانسیون پالرمو پیشرفت های قابل ملاحظه ای را در تامین اهداف کشورها برای مبارزه موثر با قاچاق زنان به وجود آورده است. همچنین، استفاده از قابلیت های دیوان کیفری بین المللی برای رسیدگی به برخی اقسام قاچاق زنان می تواند شیوه کارایی برای مقابله با این بزهکاری سازمان یافته باشد.