بررسی همبستگی امید و بار مراقبتی در مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان

خانواده های بیماران مبتلا به سرطان در طول زمان مراقبت از بیمارشان با چالش های اقتصادی، فیزیکی، اجتماعی، روانی و معنوی متعددی روبرو می شوند که باعث ایجاد بار مراقبتی در آن ها می شود. پی بردن به همبستگی بین بار مراقبتی و امید در این خانواده ها می تواند در ایجاد یک سیستم حمایتی در جهت کاهش این بار تحمیل شده موثر باشد. هدف از این مطالعه پی بردن به همبستگی بین بار مراقبتی و امید در مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان در ایران می باشد.  مطالعه حاضر بر روی مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان انجام شده که 150 مراقب خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان های آیت الله طالقانی، شهدا تجریش، مسیح دانشوری و امام حسین (ع) شهر تهران از مرداد تا آبان ماه 1396 به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. این پژوهش از نوع مقطعی توصیفی_ همبستگی می باشد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری همبستگی پیرسون، اسپیرمن، تی مستقل، تحلیل واریانس و رگرسیون سلسله مراتبی در سطح معناداری 05/0 تجزیه وتحلیل شدند.  میانگین و انحراف معیار امید و بارمراقبتی مراقبین خانوادگی موردمطالعه به ترتیب 54/25±72/11 و 74/31±36/4 بود. بین امید و بار مراقبتی رابطه معنادار مشاهده شد (457/0-). نتیجه آزمون رگرسیون نشان داد که متغیر امید به طور معناداری بار مراقبتی را پیش بینی می کند.  مراقبین بیماران مبتلا به سرطان در طول مراقبت از عضو خانواده خود متحمل بار مراقبتی می شوند که این بار با امید آن ها در ارتباط است، ازاین رو توجه به داشتن امید در این مراقبین مورد تاکید است.