وضعیت بهداشت محیط مساجد شهرستان بابل

حفظ پاکیزگی مساجد بزرگداشت آن هاست و هرگونه کوتاهی در این زمینه بی احترامی به مقدس ترین مکان ها است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت بهداشت محیط مساجد شهرستان بابل در سال 1395 انجام پذیرفت.  این مطالعه از نوع مقطعی- توصیفی تحلیلی بوده که در میان تمامی مساجد شهرستان بابل (649 مسجد) به صورت سرشماری انجام شد. اطلاعات با استفاده از چک لیست فرم آئین نامه بهداشت محیط مساجد از طریق بازدید و مشاهده مستقیم جمع آوری گردید. مساجد از نظر وضعیت بهداشتی در سه دسته با امتیاز تا 50 (ضعیف)، 51 تا 75 (متوسط)، 76 تا 100 (خوب) قرار گرفتند. آنالیز داده ها با استفاده از SPSS 22 و آمار توصیفی انجام شد. از بین مساجد مورد بررسی، 299 مسجد (46%) با امتیاز بالای 76 از وضعیت مطلوبی برخوردار بودند. 392 مسجد (60/4%) دارای آبدارخانه بهداشتی،482 مسجد (74/2%) دارای توالت بهداشتی و473 مسجد (72/8%) دارای دستشویی بهداشتی بودند. مساجد روستایی نسبت به شهری از وضعیت بهداشتی مطلوب تری برخوردار بودند ولی این اختلاف معنی دار نبود (0/069< p). با توجه به نتایج به دست آمده، وضعیت بهداشتی اماکن مذهبی مورد مطالعه در حد نسبتا مطلوبی بود. توصیه می شود برای رسیدن به وضعیت کاملا مطلوب، با همکاری مسئولین بهداشتی و مشارکت فعال روحانیون و همچنین جلب مشارکت های مردمی، وضعیت بهداشتی این اماکن بهبود یابد.