بررسی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی عناصر گیاهی منطقه حفاظت شده جنگلی میرآباد

تنوع زیستی گیاهی در زاگرس شمالی از جنبه های مختلف اهمیت دارد و راهکارهای مناسبی برای تعیین قابلیت های عناصر گیاهی و وضعیت حفاظتی گونه ها ارائه می دهد و عامل موثری در سنجش و ارزیابی منطقه برای بررسی توان اکولوژیکی به شمار می رود. منطقه حفاظت شده میرآباد در محور پیرانشهر - سردشت بین عرض های 23 °36 و´31 °36 شمالی و طول های 15 °45 و 25 °45 شرقی به مساحت 11435 هکتار در محدوده ارتفاعی 1177 تا 2068 متری از سطح دریا واقع شده است. میانگین بارندگی و دمای سالانه منطقه باتوجه به داده های بیست ساله به ترتیب 696 میلی متر و 3/12 درجه سانتی گراد است. به روش توزیع تصادفی قطعه نمونه های چنداندازه ای ویتاکر در تیپ های مختلف گیاهی در سال 1396، تعداد 447 گونه گیاهی از 81 تیره و 301 جنس شناسایی شدند. بزرگ ترین تیره ها ازنظر غنای گونه ای و جنس به ترتیب عبارتند از: تیره های Asteraceae (57 گونه)، Poaceae (48 گونه)، Fabaceae (37 گونه) و Lamiaceae (24 گونه)، تیره های Asteraceae با 35 جنس، Poaceae با 32 جنس، Apiaceae با 21 جنس و Brassicaceae با 19 جنس. همی کریپتوفیت ها با 3/35 درصد، تروفیت ها با 2/28 درصد، ژئوفیت ها با 4/14 درصد و فانروفیت ها با 13 درصد شکل های زیستی منطقه هستند. ازنظر پراکنش جغرافیایی، 210 گونه (47 درصد) به عناصر ایرانی-تورانی تعلق دارند. بر اساس معیارهای IUCN در منطقه تعداد 33 گونه در فهرست گیاهان با تهدید کمتر، تعداد 23 گونه در فهرست کمبود اطلاعات، تعداد 7 گونه در فهرست گیاهان آسیب پذیر و 1 گونه در معرض انقراض قرار دارند. همچنین، 14 گونه نادر و 167 گونه دارویی اند.