اثر تعدیل کنندگی مراحل چرخه عمر شرکتها بر رابطه بین سرمایهگذاری در منابع انسانی و سیستم کنترلهای داخلی (مطالعه موردی: شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران)

به طور یقین رفتار شرکت ها در هر یک از مراحل چرخه عمری تاثیر بسزایی در ارزش شرکت ها خواهند داشت. منابع موجود در سازمان، جهت رسیدن به اهداف کوتاه مدت وبلندمدت سازمان است. نیروی انسانی به عنوان یک منابع سرمایه ای مورد توجه مدیران تمامی واحدهای اقتصادی و نهادهای اجتماعی درجهت ارتقای سطح عملکرد و افزایش بازدهی آنان قرار گرفته است. در این مقاله با بهره گیری از عوامل تعیین کننده سرمایه گذاری منابع انسانی، اثرات ایجاد شده بر کنترل های داخلی 90 نمونه از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سال های 1385 الی 1395 در چارچوب چرخه عمر شرکت ها مورد بررسی قرار گرفته است. برای بررسی عوامل تعیین کننده منابع انسانی در کنترل های داخلی، تعداد پرسنل در بخش کنترل داخلی را به عنوان یک تابع از ویژگی های شرکت های ذکر شده در نظر گرفته شده است. در این مطالعه به علت نوع داده های مورد مطالعه، روش داده های تابلویی مورد استفاده قرار می گیرد. نتایج حاکی از اثرگذاری متغییرهایی همچون اندازه شرکت، عمر شرکت، پیچیدگی فعالیت ها، بحران مالی، صادرات و مالکیت دولتی و خصوصی بر تعداد پرسنل در بخش کنترل داخلی می باشد. به طوری کلی تمام متغیرهای ذکر شده به استثنای بحران های مالی و مالکیت خصوصی تاثیر مثبت معناداری بر افزایش تعداد کارکنان شرکت و افزایش کنترل داخلی این شرکت ها دارند. همچنین یافته ها نشان می دهد که شرکت های که در مرحله بلوغ به سر می برند؛ نسبت به مرحله رشد و افول دارای قدرت توضیح دهندگی بیشتری برای رابطه بین سرمایه گذاری در منابع انسانی و سیستم های کنترل های داخلی دارند.