رابطه مدیریت زمان با خلاقیت و خود تنظیمی دانش اموزان پایه ششم ابتدایی سعدآباد

هدف پژوهش رابطه مدیریت زمان با خلاقیت و خود تنظیمی دانش اموزان پایه ششم ابتدایی بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف و ماهیت کاربردی بود که برای انجام ان از روش توصیفی - همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل 730 نفر دانش آموزان پایه ششم ابتدایی سعد آباد بوده است که با استفاده روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای تعداد 150 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید .ابزار اندازه گیری در این پژوهش شامل سه پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی ، خلاقیت تورنس و پرسشنامه مدیریت زمان بوده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و در سطح آمار استنباطی از ضریب همبستگی و رگرسیون چند متغیره به روش همزمان استفاده شد. نتایج نشان داد که بین مدیریت زمان با خلاقیت و خود تنظیمی دانش اموزان رابطه معنادار وجود دارد .بین مدیریت زمان با ابعاد خلاقیت دانش اموزان رابطه معنادار وجود دارد .بین مدیریت زمان با ابعاد خود تنظیمی دانش اموزان رابطه معنادار وجود دارد. کلید واژه ها: مدیریت زمان، خلاقیت، خود تنظیمی