آثار تربیتی محبت الهی با تکیه بر آموزه های آیات و روایات

تعالی معنوی، با عشق متقابل خدا و مخلوقات میسر می شود. از یک سو خداوند نسبت به خویش عشق دارد. و از سوی دیگر، کل هستی معشوق ذات حق هستند و همه مخلوقات، عاشقانه به سوی او درحرکت هستند. این محبت، در مسیر رسیدن انسان به قرب و کمال، گوهری گران بها در جهت سعادت و رستگاری است و وحدتی است بین عبد و معبود. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده و برای گردآوری داده ها از منابع کتابخانه ای استفاده شده است. نسبت و رابطه میان خالق و مخلوق، در ابعادی چون علم موجودات به خدا، تسبیح و محبت متقابل خالق و مخلوق و رضایت متقابل خالق و مخلوق نمود می یابد. مهم ترین پیامدهای تربیتی محبت به خدا عبارت اند از: معنویت (معنادار شدن زندگی)، امنیت (ایمان به وجود پایگاهی محکم در نظام هستی)، تبعیت (پیروی)، اعانت (یاری دین الهی)، هم واحد (تمرکز انگیزه ها و گرایش ها به سمت خدا)، صیرورت (هم سو بودن همه موجودات در تحول به سمت خداگونه شدن)، شهود ملکوت (برداشته شدن حجاب بین بنده و خدا)، کفایت (بی نیاز شدن انسان)، قرب (نزدیک شدن به صفات خدا)، معیت (احساس باخدا بودن)، اجابت (جلب استجابت الهی)، منزلت (کسب مرتبت نزد خدا)، عبادت عاشقانه فارغ از ترس جهنم و طمع بهشت (ستایش خدا با انگیزه عشق) و ارتقای روابط انسانی (و اخلاق اجتماعی).