پیامدها و ضررهای کوتاهی در فریضه «امر به معروف و نهی از منکر»

حیات جامعه اسلامی به حساسیت مردم نسبت به احکام خدا و نظارت عمومی در اجرای این احکام و آنچه صلاح جامعه اسلامی در آن است بستگی دارد. در دین، این مقوله مهم اجتماعی با عنوان «امر به معروف منهی از منکر» خوانده شده است. «معروف» هر کار نیک و شایسته ای است که دین، عقل و فطرت به آن دستور دهد و مطلوب سعادت انسان باشد؛ «منکر» نیز هر عمل ناپسندی است که نفس یا شیطان به آن دعوت می کند. ازنظر اسلام، دو فریضه امر به معروف و نهی از منکر، راهکاری عملی برای جلوگیری از انحرافات دینی است. بهترین دلیل بر اهمیت این دو فریضه بزرگ، آن است که حفظ دین و جامعه به آن بستگی دارد. ازاین رو، قرآن کریم نخستین وظیفه همه انبیاء را امر به معروف و نهی از منکر معرفی کرده است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی پیامدها و آسیب های کوتاهی در اجرای دو فریضه امر به معروف و نهی از منکر است.  این پژوهش، با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از متون معتبر و جمع آوری مطالب مرتبط با موضوع، انجام گرفته است.  نتایج پژوهش نشان داد که پیامدها و آسیب های کوتاهی در اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکر عبارت اند از: 1- سلطه اشرار؛ 2- دخالت و سلطه بیگانگان؛ 3- زوال برکات؛ 4- اقامه نشدن واجبات در جامعه؛ 5- هلاک شدن انسان ها و عذاب دنیوی؛ 6- از بین رفتن امنیت؛ 7- جابجایی معروف و منکر ؛ 8- اجابت نشدن دعا و... .