ارزیابی کیفی آبخوان دشت بیرجند جهت اجرای آبیاری تحتفشار با استفاده از روش زمین آماری کریجینگ نشانگر

با توجه به اهمیت منابع آبهای زیرزمینی در مناطق خشک و نیمهخشک، ارزیابی کیفی این منابع از اهمیت به سزایی برخوردار است. آبیاری تحت- فشار به عنوان روشی مناسب برای افزایش راندمان آبیاری و کاهش مصرف آب، نیازمند تحلیل کیفیت آب میباشد. با وجود فعالیتهای زیاد پژوهشگران در تهیه نقشه های کیفی آبهای زیرزمینی به کمک روش های زمین آماری، بیشتر این مطالعات معطوف به استفاده از روش کریجینگ معمولی بودهاند که برای تهیه پهنه های مستعد آلودگی مناسب نیستند، در این پژوهش با استفاده از روش زمین آماری کریجینگ نشاانگر تیییارات مناانی پارامترهاای کیفی آبخوان و بطور ویژه مناطق مناسب برای آبیاری تحتفشار مورد بررسی قرار گرفت. کریجینگ نشانگر با در نظار گارفتن آساتانه مجااز آلاودگی، نقشه های احتمال آلودگی آبخوان را به خوبی مدل میکند. بدین منظور کیفیت 27 حلقه چاه مشاهدهای آبخوان بیرجند طی سال 1395 مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای کیفی مورد ارزیابی شامل اسیدیته pH ، هدایت النترینای EC ، نساتت جا ب سادیمی SAR ، سادی Na ، کلار Cl و بای کربناات HCO3 میباشد که آستانه مجاز این پارامترها جهت استفاده در آبیاری تحتفشار توسط حد مجاز پیشنهادی FAO در نظر گرفته شد. از طرفی با توجه به اهمیت شاخص اشتاع لانژیلر LSI در رسوب سیست آبیاری قطرهای این شاخص نیز برای چااه هاای آبخاوان ماورد ارزیاابی قارار گرفات و ناواحی غیرمناسب برای آبیاری تحتفشار در آبخوان با استفاده از روش زمین آماری کریجینگ نشانگر و نرم افزار ArcGIS بدست آمد. نتایج نشاندهنده اراضی مناسب آبیاری تحتفشار در قسمتهای شرقی و مرکزی دشت میباشد.