برهمکنش شوری آب آبیاری، ورمیکمپوست و رقم بر رشد، عملکرد و اجزاء عملکرد کلزا

با هدف بررسی برهمکنش شوری آب آبیاری (در چهار سطح 15/1، 4، 7 و 10 دسی زیمنس بر متر)، کود آلی ورمی کمپوست (در دو سطح صفر و 10 تن بر هکتار) و رقم (در چهار سطح RGS، هایولا 4815، 308 و 401) بر رشد، عملکرد و اجزاء عملکرد کلزا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه گرگان انجام شد. اختلاف معنی دار رقم ها از نظر تعداد روز تا گلدهی به صورت RGS˂401˂308˂4815 بود. برهمکنش سه گانه شوری، ورمی کمپوست و رقم بر صفت تعداد روز تا رسیدگی معنی دار بود. در عین حال، کاهش معنی دار این صفت تحت تاثیر ورمی کمپوست (به میزان 2/2 روز) و شوری (به میزان 9/1 روز) مشاهده شد. کاربرد ورمی کمپوست به افزایش معنی دار (2/52 درصد) تعداد شاخه فرعی منجر شد ولی این افزایش در رقم هایولا 401 بیشتر بود. ورمی کمپوست منجر به کاهش معنی دار وزن هزار دانه و طول غلاف رقم های مورد بررسی، به ترتیب بجز در رقم های هایولا 4815 و 401 که افزایش معنی داری داشتند، شد. افزایش معنی داری قطر ساقه، تعداد دانه در غلاف، تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه (از 5/1358 به 1/2067 کیلوگرم بر هکتار) و عملکرد بیولوژیکی (از 2/3603 به 3/5318 کیلوگرم بر هکتار) به ترتیب به میزان 40، 23، 70، 52 ، 48 درصد تحت تاثیر ورمی کمپوست مشاهده شد. در بین ارقام مورد بررسی رقم های هایولا 308 و RGS به ترتیب با تولید 4/1855 و 8/1572 کیلوگرم بر هکتار بیشترین و کمترین عملکرد دانه را داشتند. توانایی بیشتر رقم هایولا 308 در تولید دانه در غلاف و غلاف در بوته و رقم 401 در تولید دانه در غلاف و وزن هزار دانه منجر به برتری معنی دار عملکرد دانه آنها نسبت به رقم های هایولا 4815 و RGS شد. افزایش شوری در شرایط عدم کاربرد ورمی کمپوست منجر به افزایش وزن هزار دانه و کاهش عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیکی شد ولی در شرایط کاربرد ورمی کمپوست این اثر معکوس بود.