شناسایی اولویت بندی مزیت ها و ریسک های تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری (مطالعه موردی: مزارع حاشیه دریای خزر)

ایران از عمده ترین تولید کنندگان خاویار است. پرورش خاویار برای کشورهایی مانند ایران در استان های شمالی شامل گیلان، مازندران و گلستان از اهمیت اقتصادی و اکولوژیکی زیادی برخوردار است. هدف این پژوهش شناسایی و اولویت بندی مزیت ها و ریسک ها در حوزه این صنعت بوده و یافته های این مطالعه، مدیریت ریسک را پوشش داده و یاریگر مدیران در فرایند می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و براساس روش گردآوری داده ها  توصیفی و از نوع  پیمایشی  است. بدین منظور پرسشنامه ای با تیمی متشکل از کارشناسان آمار، اقتصاد و کارشناسان آبزی پروری طراحی گردید. داده های مورد نیاز با استفاده ازنرم افزارهای Excel و Expert Choice تجزیه و تحلیل شد. با گنجاندن مزیت ها و ریسک ها در مناسب ترین دسته بندی، ساختار سلسله مراتبی پیشنهادی برای اولویت بندی تهیه شد. در نهایت به دلیل چندبعدی بودن این عوامل از روش AHP برای رتبه بندی شاخص ها در این پژوهش استفاده شده است. نتایج نشان داد که از مزیت های: حفظ و احیای ماهیان خاویاری، سوددهی مطلوب و از ریسک ها: کمبود متخصص و بیماری های ماهیان خاویاری به ترتیب بالاترین رتبه ها را دارا بوده اند. همچنین پایین ترین رتبه ها از مزیت های: تولید توسعه دانش، کاهش صید غیرقانونی و ریسک های: نبود بازار هدف، نبود حمایت های بیمه ای و سایر موارد را به ترتیب به خود اختصاص داده اند.