بررسی رمان «گذری به هند» اثر فورستر از منظر فمنیسم پسااستعمار

ادوارد مورگان فورستر رمان نویس سرشناس بریتانیایی، در اوایل قرن بیستم با نوشتن رمان «گذری به هند» به شهرت جهانی رسید. او اولین رمان نویس برجسته ای است که از استعمار انگلیس در هند انتقاد کرد و همین موضع ضداستعماری فورستر موجب شد تا «گذری به هند» از دیدگاه نقد پسااستعماری قابل تحلیل باشد. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی جایگاه فورستر در گفتمان پسااستعماری می پردازد و سپس به این سوال پاسخ می دهد که رویکرد زنان رمان «گذری به هند» نسبت به تجربه استعمار چگونه است. زنان در این رمان به سه گروه تقسیم می شوند؛ گروه اول، «زنان انگلیسی متاهلی» هستند که سرکوب استعماری را به شکلی منفعلانه پذیرفته اند و در برخورد با بومیان، خط مشی استعمارگران را دنبال می کنند. گروه دوم، «زنان مجرد انگلیسی» هستند که در مقابل سرکوب استعماری مقاومت می کنند و در پی رهایی بومیان از سرکوب استعماری هستند. این گروه نتوانسته است در موضع فمنیسم استعماری خود، خواسته های طیف متنوع زنان رمان را نمایندگی کند و در نتیجه با بازنمایی دلخواه خود به سرکوب زنان بومی کمک می کند. گروه سوم را «زنان هندی» تشکیل می دهند؛ آن ها از سرکوبی سه لایه رنج می برند.