رابطه تنظیم هیجانی و عواطف مثبت و منفی مردان متاهل، با نگرش نسبت به خشونت علیه زنان (مورد مطالعه: شهر تهران)

خشونت علیه زنان در دو دهه گذشته به عنوان یک مسئله اجتماعی مطرح شده است. پژوهشگران معتقدند که نگرش ها و باورهای که پایگاه و قدرت مردانه را تقویت می کنند می تواند، دلیلی برای اعمال خشونت مردان علیه زنان باشد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه تنظیم هیجانی و عواطف مثبت و منفی با نگرش نسبت به خشونت علیه زنان در مردان متاهل شهر تهران اجرا شده است. این پژوهش کاربردی و از نظر شیوه اجرا، پیمایشی بود. جامعه پژوهش را مردان متاهل 55 ساله ساکن تهران که حداقل سه سال از زندگی مشترک آن ها گذشته باشد و دارای حداقل مدرک دیپلم باشند تشکیل داده اند و تعداد 384 نفر آن ها به شیوه نمونه گیری در دسترس، انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه تنظیم هیجانی گروس و جان (آلفای کرونباخ 79/0)، پرسشنامه عواطف مثبت و منفی واتسون، کلارک وتلگن (آلفای کرونباخ عواطف مثبت 85/0 و عواطف منفی 84/0)، و همچنین پرسشنامه نگرش مردان نسبت به خشونت علیه زنان مقیاس تعدیل شده ساندرز و همکاران (آلفای کرونباخ 83/0) استفاده شد. داده های پژوهش نیز با کمک ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شده است. پژوهش نشان داد که عواطف مثبت با عدم نگرش مثبت نسبت به خشونت علیه زنان رابطه مثبت و معناداری داشته و عواطف منفی با عدم نگرش مثبت نسبت به خشونت علیه زنان رابطه معکوس و معنادار دارد و تنظیم هیجانی با نگرش نسبت به خشونت علیه زنان رابطه معناداری ندارد. عواطف مثبت به صورت ضعیف تر و عواطف منفی به صورت قوی تر، نگرش نسبت به خشونت علیه زنان را پیش بینی می کنند. بنابراین، با تقویت عواطف مثبت و کاهش عواطف منفی می توان خشونت علیه زنان توسط مردان را کاهش داد.