مکمل غذایی نانوذرات سولفات منگنز و اثرات آن بر عملکرد رشد، خون شناسی و ترکیبات بیوشیمیایی خون بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss Walbaum 1792)

این مطالعه با هدف بررسی اثرات نانوذرات سولفات منگنز جیره بر عملکرد رشد، شاخص های خونی و ترکیبات بیوشیمیایی خون به عنوان یکی از شاخص های مهم سلامتی ماهی قزل آلای رنگین کمان Oncorhynchus mykiss)(انجام شد. تعداد 240 قطعه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن اولیه 0/1±0/8گرم در 12 آکواریوم با 4 تیمار و 3 تکرار ذخیره سازی و با 4 جیره شامل جیره شاهد (فاقد منگنز)، جیره Mn-M (حاوی سولفات منگنز به میزان 10میلی گرم بر کیلوگرم)، Mn-N10 (نانوذرات سولفات منگنز با میزان 10میلی گرم بر کیلوگرم)، Mn-N15 (نانوذرات سولفات منگنز با میزان 15میلی گرم بر کیلوگرم) به مدت 6 هفته تغذیه شدند. غذادهی ماهیان تا حد سیری ظاهری و روزانه در 4 نوبت انجام شد. در پایان آزمایش میانگین وزن نهایی در بچه ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی نانوذره سولفات منگنز نبست به تیمار شاهد به طور معنی داری بالاتر بود (0/05>p)، اما نسبت به گروه تغذیه شده با سولفات منگنز اختلاف معنی داری نداشت (0/05<p). شاخص وضعیت در بچه ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی نانوذره سولفات منگنز نسبت به گروه تغذیه شده با سولفات منگنز اختلاف معنی داری نشان نداد (0/05<p). بین شاخص های خونی اندازه گیری شده میزان هموگلوبین (Hb) در تیمار تغذیه شده با جیره Mn-N10 اختلاف معنی داری نسبت به تیمار تغذیه شده با جیره شاهد نشان داد (0/05>p). شاخص آلبومین در تیمارهای تغذیه شده با جیره های Mn-N10 و Mn-N15 نسبت به جیره های شاهد و Mn-M اختلاف معنی داری نشان داد (0/05>p). به طور کلی نتایج مطالعه حاضر نشان داد افزودن مکمل نانوذرات سولفات منگنز جیره در مقایسه با شکل معمولی سولفات منگنز تاثیر معنی داری بر عملکرد رشد، تغذیه و شاخص های خون شناسی و ترکیبات بیوشیمیایی خون بچه ماهیان قزل آلای رنگین کمان ندارد.