بازیابی بذور زوال یافته پنبه و بهبود ویژگی های کیفی با استفاده از اسید جیبرلیک

زوال بذر یکی از عوامل مهم کاهش دهنده بنیه و محدود کننده جوانه زنی در بذر می باشد. جهت بررسی اثر هورمون جیبرلیک اسید بر پیشگیری از زوال و بهبود ویژگی های کیفی در بذور پنبه رقم ورامین آزمایشی به صورت کاملا تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: دو سطح زوال (48 و 96 ساعت) به همراه شاهد، محلول اسید جیبرلیک با دو غلظت 500 و 1000 پی پی ام به همراه شاهد و زمان اعمال تیمار هورمون به سه صورت (قبل از زوال، بعد از زوال و قبل و بعد از زوال) بودند. نتایج نشان داد که در ترکیب های تیماری بدون زوال، صفات میزان پراکسیداز، کارتنوئید در غلظت 500 پی پی ام، بالاترین مقدار را داشته و صفات کاتالاز و کلروفیل a و b در غلظت 1000 پی پی ام، بیش ترین مقدار را داشتند. در اعمال پرایم قبل از زوال، صفت هدایت الکتریکی در غلظت 500 پی پی ام، کم ترین مقدار را داشت و میزان کاتالاز، پراکسیداز، کلروفیل a و b و کارتنوئیدها در غلظت 1000 پی پی ام در بالاترین مقدار بودند. در اعمال پرایم بعد از زوال، هدایت الکتریکی در غلظت 500 پی پی ام، کم ترین مقدار را دارا بود و کاتالاز، پراکسیداز، کلروفیل a و b و کارتنوئیدها در غلظت 1000 پی پی ام بیش ترین میزان را  داشتند. در آزمایش اعمال پرایم در قبل و بعد از زوال، هدایت الکتریکی در غلظت 500 پی پی ام پایین ترین مقدار را داشته و میزان کاتالاز، پراکسیداز، کلروفیل a و b و کارتئوئیدها در غلظت 1000 پی پی ام، بالاترین مقدار را داشتند. به طور کلی در ازمایش های انجام شده مصرف اسید جیبرلیک باعث بازیابی و بهبود بذور زوال یافته شد.