ارزیابی اثر تنش خشکی و کلینوپتیلولیت بر عملکرد و کیفیت هیبریدهای ذرت سیلویی

به منظور بررسی اثر تنش خشکی و کاربرد کلینوپتیلولیت بر عملکرد و کیفیت علوفه هیبریدهای مختلف ذرت سیلویی، پژوهشی به صورت کرت های دو بار خردشده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی موسسه اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج در سال زراعی 1392 اجرا گردید. در این پژوهش سه رژیم آبیاری شامل آبیاری نرمال، تنش خشکی ملایم و شدید به ترتیب شامل آبیاری پس از 70، 100 و 130 میلی متر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A به عنوان فاکتور اصلی و دو سطح کاربرد کلینوپتیلولیت (عدم کاربرد و کاربرد 10 تن در هکتار) به عنوان فاکتور فرعی و سه هیبرید سینگل کراس KSC720، KSC705 و KSC704 ذرت سیلویی به عنوان فاکتور فرعی فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که عملکرد علوفه تر در تنش خشکی ملایم (45133 کیلوگرم در هکتار) و شدید (38148 کیلوگرم در هکتار) نسبت به رژیم آبیاری نرمال (56954 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب 21 و 33 درصد کاهش یافت و با کاربرد کلینوپتیلولیت، عملکرد علوفه تر حدود 14 درصد افزایش یافت. از نظر پارامترهای کیفی، تنش خشکی باعث افزایش معنی دار درصد کربوهیدرات های محلول در آب و الیاف محلول در شوینده اسیدی گردید و  درصد خاکستر و کل مواد غذایی قابل هضم علوفه را به طور معنی داری کاهش داد. در بین صفات کیفی، کاربرد کلینوپتیلولیت تنها منجر به افزایش درصد خاکستر علوفه گردید و بر سایر پارامترهای کیفی علوفه اثر معنی داری نداشت. در این پژوهش، هیبرید KSC704 بیشترین عملکرد علوفه تر (52030 کیلوگرم در هکتار) را تولید نمود و هیبرید KSC705 دارای کمترین درصد الیاف محلول در شوینده اسیدی و خنثی و بیشترین میزان جذب ماده خشک و کل مواد غذایی قابل هضم (6/70 درصد) بود. در این تحقیق، اثرهای برهم کنش رژیم آبیاری و هیبرید بر درصد کربوهیدرات های محلول در آب و فیبر محلول در شوینده خنثی به ترتیب در سطح یک و پنج درصد معنی دار گردید و اثرهای برهم کنش سایر تیمارها بر صفات مورد بررسی غیر معنی دار بود.