بسترهای کشمکش ایران و عربستان سعودی در بحران سوریه
تقابل بین ایران و عربستان یک تقابل سنتی با ریشه های بسیار قدرتمند است و دو کشور به غیر ایفای نقش در قالب راهبرد دو ستونی هنری کیسینجر پیش از انقلاب اسلامی ایران، نتوانسته اند که همگرایی و صلح پایدار را تجربه کنند. بخشی از این کشمکش مربوط به ساختار دینی- مذهبی دو کشور است اما مسئله دین نمی تواند توضیح دهنده ی شکل گیری یا آغاز کشمکش های بین این دو کشور باشد. بنابراین پرسش این است که ریشه های شکل گیری کشمکش بین ایران و عربستان در منطقه و به ویژه در بحران سوریه را چه عواملی تشکیل می دهند؟
برای بررسی دقیق این کشمکش چهارچوب نظری ژئوپلیتیک به خدمت گرفته شد. مقاله حاضر سعی دارد با اتخاذ چهارچوب نظری ژئوپلیتیکریشه های اصلی آغاز کشمکش بین ایران و عربستان در منطقه با تاکید بر بحران سوریه را مورد بررسی قرار دهد. یافته های این پژوهش حاکی است چهار عامل عمده ژئوپلیتیکی «موازنه تهدید»، «رقابت برای کسب هژمونی در منطقه»، «صف آرایی در تقابل ژئوپلیتیک دو جبهه غرب و شرق» (جنگ سرد جدید) و در نهایت «محور مقاومت و امتداد ژئوپلیتیک ایران از تهران تا مدیترانه» از مهمترین عوامل آغاز کشمکش بین ایران و عربستان می باشند. مولفه های هویتی- هنجاری نقش کاتالیزورهای تشدید کشمکش بین ایران و عربستان دارند و در قالب دو شکاف عمده مذهبی «شیعه- سنی» و دیگری شکاف ملیتی «فارس- عرب» تجلی می یابند.
ایران ، عربستان ، کشمکش های سازنده ، ژئوپلیتیک ، بحران سوریه
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.