آماده سازی نانو ذرات آلبومین انسانی حاوی متوتروکسات و بررسی اثر سمیت آن بر سلول های گلیوبلاستومای انسانی

متوتروکسات MTX به عنوان یک عامل شیمی درمانی این قابلیت را دارد که در درمان تومورهای مغزی به کار گرفته شود اما بدلیل عدم نفوذ کافی به پارانشیم مغز، کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. با طراحی سیستم های مبتنی بر نانوفناوری، می توان بر این محدودیت ها غلبه کرد. در این مطالعه، به منظور بارگذاری متوتروکسات در حامل آلبومین سرم انسانی HSA ، از روش سونیکاسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که اندازه نانوذرات آلبومین حاوی متوتروکسات کمتر از 100 نانومتر بود. بعلاوه درصد محبوس سازی و بارگذاری دارو به ترتیب برابر 3 و 47 بودند. آنالیز حرارتی نانوذرات دلالت کرد که متوتروکسات به شکل آمورف است. همچنین پروفایل رهایش دلالت بر رهایش آهسته و کنترل شده متوتروکسات از نانوذرات در محیط خنثی را داشت. به علاوه نتایج دلالت بر کاهش اثر سمیت نانوذرات آلبومین حاوی متوتروکسات در مقایسه با داروی آزاد داشت. بنابراین فرمولاسیون ارائه شده می تواند پتانسیل بالایی در سیستم های دارورسانی به سلول های گلیوبلاستوما داشته باشد.