تعیین پتانسیل اکوتوریستی حوزه آبخیز چرات با استفاده از مدل SWOT

حوزه آبخیز چرات یکی از مناطق بکر و دیدنی استان مازندران است که علی رغم برخورداری از جاذبه های متنوع اکوتوریسمی و محیط زیستی فاقد امکانات و تسهیلات مناسب برای جذب گردشگران است. در تحقیق حاضر با تکیه بر روش SWOT، قابلیت ها و محدودیت های عوارض زمین شناسی موثر بر اکوتوریسم در منطقه چرات از شهرستان سوادکوه را شناسایی و نهایتا استراتژی های مناسب جهت توسعه اکوتوریسم ارایه شده است. پژوهش حاضر به روش توصیفی-تحلیلی و جمع آوری داده ها و اطلاعات به صورت میدانی و اسنادی انجام شد. با استفاده از روش SWOT، نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدید داخلی و خارجی منطقه شناسایی شدند. سپس با توجه به ماتریس داده ها پس از تجزیه و تحلیل عناصر ماتریس، مهم ترین عوامل داخلی و خارجی تاثیر گذار بر منطقه چرات شناسایی و اولویت بندی و وزن دهی شدند. در پایان استراتژی ها و راهکارهایی جهت اعمال مدیریت مناسب و کاربردی برای منطقه مورد مطالعه ارایه شده است. یافته های حاصل حاکی از توان اکوتوریستی بالای روستای چرات جهت توسعه صنعت گردشگری می باشد. برتری امتیازهای مربوط به فرصت های گردشگری و نقاط قوت داخلی مانند جاذبه های اکوتوریستی ممتاز و تنوع چشم اندازهای طبیعی و بکر در سطح منطقه، حاکی از وجود شرایط بسیار مطلوب برای برگزاری تورهای طبیعت گردی، انواع فعالیت های اکوتوریستی و توسعه گردشگری ماجراجویانه، ورزشی، درمانی، علمی، تابستانی و زمستانی در منطقه چرات است.  با توجه به نتایج پژوهش، منطقه مورد مطالعه دارای پتانسیل بالایی برای توسعه اکوتوریسم و گردشگری پایدار می باشد. نتایج یافته ها نشان می دهد که توسعه توریسم نیازمند شناسایی، معرفی و گسترش تبلیغات، توسعه امکانات و زیرساخت ها و همچنین سرمایه گذاری جهت گسترش جذب گردشگر می باشد.