بهینه سازی عملکرد پالایشگاه های گازی ایران با رویکرد کارایی زیست محیطی در چارچوب تحلیل پوششی داده ها

اولین گام برای افزایش کارایی و بهره وری، اندازه گیری، تجزیه و تحلیل، ‏برنامه ریزی و بهبود بخشیدن به این بخش کاربردی است که مهمترین گام ‏می تواند اندازه گیری عملکرد و بهینه سازی در مسیر توسعه شرکت ها ‏باشد.‏ این تحقیق با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده ها DEA و شاخص مالم کوئیست برای ارزیابی تغییرات فاکتورها بهره وری کل TFP برای تمام پالایشگاه های گاز طبیعی در طی سال های 1394-1388 و بهره گیری از روش نهاده محور با دو نهاده و دو ستانده انجام شده است. نتایج حاصل از ارزیابی نشان از کارآمدی فنی- محیط زیستی پالایشگاه های خانگیران (هاشمی نژاد) و پارسیان در بین 12 پالایشگاه گاز طبیعی در طی سال های مورد بررسی دارد. با محاسبه شاخص بهره وری کل مالم کوئیست در بین پالایشگاه های گاز طبیعی به طور متوسط 6 پالایشگاه رشد مثبت و ‏6‏ پالایشگاه دیگر رشد منفی بهره وری را طی سال های 94-1388 استخراج شده است