آسیب شناسی و ارائه راه کارهای بهسازی سیستم تصفیه خانه آب شرب روستای زنگلانلو شهرستان درگز

بررسی کیفیت زیستی و طرح ایمنی آب در تصفیه خانه های کوچک با توجه به محرومیت های بهداشتی و امکان آلودگی بیشتر، باید جزئی از الزامات کنترلی قرار گیرد. تصفیه خانه آب زنگلانلو اغلب بر اثر سیلاب دچار آلودگی می شود که پس از آسیب شناسی، عملیات بهسازی در جهت حذف و جلوگیری از ورود آلودگی مجدد، اجرا و توسط برخی پارامترها، کارایی سیستم کنترل شد. این مطالعه از نوع کاربردی مقطعی در مقیاس واقعی سال 1396 تصفیه خانه زنگلانلو انجام شد. عملیات بهسازی اجرا و مقایسه راندمان حذف فرآیندهای تصفیه (حوضچه شن گیر، صافی شنی کند و حوضچه آرامش) توسط کدورت، باکتری های هتروتروف (HPC)، کلی فرم کل (TC) و کلی فرم مدفوعی (FC) قبل و بعد از بهسازی ها با روش های آماری محاسبه شد. انگل های کریپتوسپوریدیوم، ژیاردیا و مقادیر کربن آلی کل (TOC) نیز پس از بهسازی بررسی شدند. سپس پارامترهای فیزیک و شیمیایی منبع آبی طی 14 سال تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مقادیر کدورت وHPC در شبکه توزیع و صافی،HPC  در حوضچه آرامش به نسبت قبل از بهسازی به طور معنی داری کاهش یافتند. مقادیر FC، TC و TOC در بازه استاندارد بوده و انگل های کریپتوسپوریدیوم و ژیاردیا مشاهده نشد. حضور انگل بلاستوسیستیس در آب خام و ورودی صافی تائید اما در خروجی آن مشاهده نشد. بررسی آنالیز فیزیکی شیمیایی حاکی از افزایش سختی کل، هدایت الکتریکی، کلسیم، سولفات، و منیزیم بود. به طورکلی بهسازی ها در حذف آلودگی در خروجی تصفیه،صافی و حوضچه آرامش تاثیر مطلوبی داشته و پارامترهای فیزیکی شیمیایی نیز شوری آب در آینده را پیش بینی نمود.