ناحیه بندی رژیم بارش های حدی ایران

 یکی از مهم ترین رخدادهای حدی بارش های سنگین می باشد که هرساله خسارات فراوانی را به دنبال دارد. رژیم بارش های سنگین می تواند در شناسایی اقلیم هر منطقه کمک شایانی کند. بسیاری از فعالیت های اقتصادی (به ویژه کشاورزی) بر پایه رژیم بارندگی تنظیم می شود دگرگونی رژیم بارش افزون بر اثرات قابل توجه زیست محیطی می تواند عادات و فعالیت های اقتصادی و نیز درآمدهای حاصل از آن را متاثر سازد. شناسایی مناطق همگن بارشی مهم ترین پیش نیاز برنامه ریزی های محیطی به ویژه برنامه های مدیریت منابع و آمایش سرزمین است. در این پژوهش رژیم بارش های حدی ایران برای دوره 20 ساله اخیر ناحیه بندی می گردد.  به منظور ناحیه بندی رژیم بارش های حدی ایران از داده های بارش روزانه 153ایستگاه همدید (2016- 1996) استفاده شد. جهت اجرای روش [1]PCA ماتریسی به ابعاد 12×153تشکیل گردید. با تحلیل مولفه های اصلی روی ماتریس موردنظر 6 مولفه اول انتخاب و سپس با خوشه بندی K-Mean بر روی ماتریس نمره استاندارد مولفه های انتخابی، ایستگاه های موردمطالعه به 8 منطقه همگنی بارش های حدی گروه بندی گردید. 8 منطقه رژیم شناسایی شامل: رژیم خزری (سواحل خزر)، رژیم آذربایجان شمالی (ایستگاه های مرزی ایران و آذربایجان)، رژیم آذربایجانی (ایستگاه هایی از مرکز و جنوب آذربایجان)، رژیم زاگرس جنوبی (جلگه خوزستان و نوار ساحلی و پس کرانه های خلیج فارس)، رژیم کوهستانی (کوهستان های غرب ایران و مناطق پای کوهی پیرامون آن و به صورت پراکنده در خراسان)، رژیم خشک مرکزی، شرق، سواحل جنوبی(بخش گسترده ای از ایران)، رژیم البرز شرقی (نواحی از شمال غرب ایران و ایستگاه هایی از استان گلستان)، رژیم زاگرس میانی (نیمه غربی ایران و به صورت پراکنده در ایستگاه هایی از شمال غرب