کمبود پرستاران مرد در بیمارستان ‎های ایران و جهان: یک مقاله مروری روایتی

جنسیت، به‏عنوان یک عامل نامرئی، علی‎رغم نیازهای آشکار و پنهان سازمانی، موجب کمبود مردان در حرفه پرستاری شده است. هدف این مقاله، مروری بر علل و موانع موجود و ارائه راه‎کارهایی برای رفع مشکل کمبود پرستاران مرد در بیمارستان‎ها است. در این مقاله مروری، ابتدا 96 مقاله‎ی انگلیسی و فارسی با استفاده از جستجو در پایگاه‎های معتبر PubMed, Scopus, Web of Sciense و Scientific Information Database (SID) و کلیدواژه های پرستار مرد، کمبود پرستار و رشته پرستاری در فاصله سال‎های 2008 تا 2018 بدون محدودیت در نوع مطالعه، شناسایی شدند. با بازخوانی مقالات و بررسی بیشتر، 26 مقاله متناسب با موضوع و هدف مطالعه، برای نگارش مقاله حاضر مورد استفاده قرار گرفت.  ماهیت برخی دروس پرستاری، عدم اطلاعات کافی در مورد انتخاب رشته، باورهای نادرستی چون زنانه دانستن حرفه، عدم رضایت از حرفه و فقدان حمایت‎های کافی موجب عدم تمایل یا عدم وجود شرایط استخدامی ‎برای مردان و حتی ترک شغل شده است. به‏منظور دستیابی به اهداف مراقبتی اقداماتی همچون رفع موانع ورود به دانشگاه و استخدام، به کارگیری مربیان راهنما، ارزیابی موانع محیطی آموزشی و بالینی، توانمندسازی، افزایش حقوق و مزایا، ارائه شیفت‎های داوطلبانه و راهنمایی پسران از دوران دبیرستان مطلوب به نظر می‎رسد. برخی عوامل به تنهایی یا توام به صورت مرئی و نامرئی، مانع از حضور کافی و مناسب مردان در پرستاری شده است اما با شناخت علل و راه‎کارهایی که برای از بین بردن آن در پرستاری وجود دارد همچنین با توجه به نقاط قوتی که دلیلی برای ورود مردان به پرستاری است، می‎توان در جهت رضایت پرستار، بیمار و جامعه گام برداشت.