درنگی در نگاه شریعت به مقوله سحر با رویکردی به اندیشه های مولانا

سحر چیزی است، که ماخذ آن لطیف و دقیق می باشد به طوری که با چشم عادی دیده نمی شود و از طرق عادی منشاء آن را نمی توان یافت. انگیزه انتخاب این موضوع در میان دیگر موضوعات این است که برخی از مردم به دلایل مختلفی از جمله: نازل کردن شیاطین برای کشف گم شده ها، ایجاد اختلاف بین زن و شوهر و تسخیر نمودن جن و ملائکه و... به سحر روی می آورند. از سوی دیگر قرآن کریم به صراحت به مسئله سحر پرداخته و تجلی این آیات را در اشعار عارف نامی مولانا جلال الدین بلخی می یابیم. نظر به این که هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی «سحر از منظر فقه و مولانا» می باشد، نخست مفهوم سحر از نظر لغوی و فقهی و سپس دیدگاه مولانا مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و بهره نهایی مقاله مبین آن است که سحر فی الجمله حرام و نظر مولانا نیز بر این امر استوار می باشد.