تحلیل اثربخشی تربیت اخلاقی در قرآن کریم بر پایه حیات طیبه

بررسی مقایسه ای دیدگاه مفسران در چیستی حیات طیبه و دستیابی به فهمی از آن به مثابه غایت نظام اخلاق اسلامی است. نظرات مفسران در این مساله مبتنی بر دو دیدگاه عمده است: دنیوی یا اخروی دانستن حیات طیبه. نظریه علامه طباطبایی در مورد حیات طیبه دارای دو رکن است: این جهانی و حقیقی بودن حیات طیبه. حیات طیبه را می توان نتیجه زندگی مبتنی بر ایمان و عمل صالح و پای بندی به نظام اخلاقی اسلام دانست که به معنی حقیقی کلمه در همین زیست دنیایی حاصل می شود. بر این اساس، سئوال اساسی این است که آیا می توان تحقق این جهانی حیات طیبه را با حقیقی و نه مجازی دانستن "فلنحیینه حیاه طیبه" سازگار دانست؟ در این مقاله با استفاده از دیدگاه های تفسیری علامه طباطبایی تحول وجودی ناشی از زیست بر پایه اخلاق توحیدی را به عنوان فرضیه تحقیق بررسی می کنیم.  تمایز تحول در کمالات اولی و کمالات ثانوی و نقش تربیت اخلاقی در حصول ملکات فاضله و جوهری شدن ملکات حاصل از زیست اخلاقی این فرضیه را اثبات می کند.