تاثیر برنامه پیگیری بر خودمراقبتی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی: کارآزمایی بالینی تصادفی شده با گروه کنترل

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر پیگیری بالینی توسط پرستار بر بهبود رفتارهای خودمراقبتی بیماران نارسایی قلبی انجام شد. بیماران مبتلا به نارسایی قلبی به دفعات در بیمارستان بستری می شوند. یکی از دلایل اصلی بستری این بیماران تشدید علایم بیماری ناشی از ناتوانی فرد در انجام رفتارهای خودمراقبتی است. یکی از روش هایی که می تواند به بهبود رفتارهای خودمراقبتی این بیماران کمک کند پیگیری بالینی توسط پرستار است.  پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده با گروه کنترل بود که از مهر 1394 تا اردیبهشت 1395 در مرکز آموزشی تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق شهید رجایی شهر تهران انجام شد. در این پژوهش 80 فرد مبتلا به نارسایی قلبی به روش در دسترس از بین بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه قلبی انتخاب و با روش بلوک بندی چهارتایی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. بیماران گروه آزمون، پیگیری بالینی توسط پرستار هر دو هفته یک بار از طریق تلفن یا مراجعه حضوری دریافت کردند. گروه کنترل، آموزش پس از ترخیص و پیگیری های روتین را دریافت کردند. رفتارهای خودمراقبتی به وسیله چک لیست خودمراقبتی، قبل و بعد از دوره سه ماهه مورد بررسی قرار گرفت. داده های پژوهش، در نرم افزار SPSS با آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند.  نمره خودمراقبتی قبل از شروع پیگیری در گروه کنترل، 1/62 با انحراف معیار 2/64 و در گروه آزمون، 1/62 با انحراف معیار 20/2بود و از این نظر، تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه وجود نداشت. پس از انجام مداخله، نمره خودمراقبتی در گروه کنترل، 50/2با انحراف معیار 38/2و در گروه آزمون، 82/7با انحراف معیار 0/93 بود و تفاوت آماری معنی داری بین میانگین نمره دو گروه مشاهده شد (P<0/0001).  پیگیری بالینی توسط پرستار سبب بهبود رفتارهای خود مراقبتی در افرا مبتلا به نارسایی قلبی می شود. می توان با استفاده از روش پیگیری بالینی، رفتارهای خود مراقبتی این دسته از بیماران را بهبود بخشید و به کمتر شدن بار این بیماری کمک کرد.