تاثیر آموزش بر بالین بیمار بر بهبود عملکرد پرستاران در ساکشن راه هوایی در بخش مراقبت های ویژه

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر آموزش بر بالین بیمار بر کیفیت عملکرد ساکشن در پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه انجام شد.  یکی از موثرترین اقدامات در بیماران تحت تهویه مکانیکی ساکشن کردن لوله تراشه به منظور جلوگیری از تجمع ترشحات ریوی مستعدکننده عفونت و پاکسازی راه هوایی است که توسط پرستاران بخش مراقبت های ویژه انجام می شود و چنانچه به روش صحیح صورت نگیرد با عوارض فروانی همراه خواهد بود.  این پژوهش از نوع مداخله ای نیمه تجربی بود. نمونه پژوهش که شامل 54 نفر از پرستاران بخش های مراقبت ویژه مرکز آموزشی تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق رجائی شهر تهران بودند، به روش نمونه گیری در دسترس و با توجه به معیارهای ورود انتخاب شدند و طی دو مرحله، قبل و بعد از مداخله، عملکرد پرستاران بر اساس چک لیست بررسی شدند. پژوهشگر بر بالین بیمار به روش استاندارد و بر اساس چک لیست ساکشن را انجام داد و همزمان به صورت نظری به تشریح روش پرداخت و به سوالات پرستاران در این زمینه پاسخ داد. فاصله زمانی بین سنجش عملکرد قبل و بعد از مداخله دو هفته بود.  مقایسه میانگین نمره عملکرد قبل، حین و بعد از انجام ساکشن لوله تراشه نشان دهنده افزایش نمره عملکرد پرستاران پس از آموزش بود (P<0/0001). شستن دست ها یا استفاده از محلول ضدعفونی کننده دست، تنها توسط 16 پرستار قبل از آموزش و توسط 35 نفر پس از آموزش انجام شد. استریل نگهداشتن کاتتر در مرحله حین ساکشن، قبل از آموزش به وسیله 28 پرستار رعایت گردید که پس از آموزش، 40 پرستار، مورد فوق را به درستی رعایت نمودند. مستندسازی انجام ساکشن و مشخصات ترشحات به روش صحیح در مرحله قبل و بعد از آموزش به ترتیب توسط 13 نفر و 34 نفر انجام گردید. تعداد 31 پرستار در مرحله قبل از آموزش، فقط در زمان خروج کاتتر از مکش دستگاه ساکشن استفاده نمودند که این تعداد پس از آموزش به 41 نفر افزایش یافت (P<0/05).  با آموزش نحوه صحیح ساکشن راه هوایی به پرستاران بخش مراقبت های ویژه می توان عملکرد آنها را در مراحل قبل، حین و بعد  از انجام ساکشن لوله تراشه افزایش داد.