اثر مدیریت های مختلف بقایای گیاهی گندم و چغندرقند بر برخی ویژگی های شیمیایی و زیستی خاک

روش های مدیریتی بقایای گیاهی با تاثیر بر ویژگی های خاک، می تواند نقش موثری در بهبود باروری و کیفیت خاک و همچنین افزایش عملکرد محصول داشته باشند. به منظور بررسی تاثیر مدیریت های مختلف بقایای گیاهی گندم و چغندرقند بر برخی ویژگی های شیمیایی و زیستی خاک، دو طرح آزمایشی مجزا در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که مدیریت های مختلف بقایای گیاهی گندم و چغندرقند موجب تغییرات معنی داری بر ویژگی های شیمیایی (غیر از اسیدیته) و زیستی مورد مطالعه شدند. تمام روش های مدیریتی نظیر سوزاندن بقایا، مخلوط کردن بقایا، مخلوط کردن بقایا همراه با کود شیمیایی به جز رهاسازی بقایا در سطح خاک موجب افزایش مقدار کربن آلی، نیتروژن کل، فسفر قابل دسترس و پتاسیم قابل دسترس خاک نسبت به تیمار شاهد شدند. به طور کلی در هر دو بقایای گیاهی بیشترین مقدار کربن آلی، نیتروژن کل و پتاسیم قابل دسترس مربوط به تیمار بقایای گیاهی به همراه کود اوره و شخم بود. در مورد تنفس میکروبی پایه و کربن زیست توده میکروبی خاک موثرترین روش های مدیریتی تیمار بقایای گیاهی به همراه شخم بود. همچنین در این پژوهش اگرچه تیمارهای سوزاندن بقایای گیاهی موجب بهبود وضعیت عناصر غذایی، تنفس میکروبی پایه و کربن زیست توده میکروبی نسبت به تیمار شاهد شدند ولی کارایی کمتری نسبت به تیمارهای شخم و افزودن کود به بقایا داشتند. براساس نتایج می توان گفت مناسب ترین روش از نظر ارتقای شاخص های کیفی خاک در هر دو بقایای گندم و چغندرقند مخلوط کردن بقایا به وسیله شخم با خاک به همراه کود اوره و همچنین مخلوط کردن بقایا به وسیله شخم با خاک بوده است.