اثر محلول‏ پاشی پتاسیم و روی بر شاخص‏های فیزیولوژیک رشد، پارامترهای فلئورسانس کلروفیل و عملکرد دو رقم گندم نان تحت تاریخ کاشت تاخیری

به‏ منظور بررسی اثر محلول ‏پاشی پتاسیم و روی بر شاخص ‏های فیزیولوژیک رشد، پارامترهای فلئورسانس کلروفیل و عملکرد دو رقم گندم نان تحت تاریخ کاشت تاخیری، آزمایشی به ‏صورت کرت‏ های دو بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‏ های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان رامهرمز اجرا گردید. عامل‏ های آزمایشی شامل تاریخ کاشت در دو سطح مناسب (30 آبان) و تاخیری (15 دی) به‏عنوان عامل اصلی، محلول ‏پاشی در چهار سطح با آب (شاهد)، پتاسیم، روی و پتاسیم + روی به‏ عنوان عامل فرعی و دو رقم گندم نان پیشتاز و چمران 2 به‏عنوان عامل فرعی فرعی بودند. نتایج نشان داد که تاریخ کاشت تاخیری به ‏دلیل تنش گرمای انتهایی شاخص سطح برگ (LAI) (25/95درصد)، دوام سطح برگ (LAD) (48/44درصد)، سرعت رشد محصول (CGR) (21/76درصد)، سرعت رشد نسبی (RGR) (13/72 درصد)، سرعت جذب خالص (NAR) (22/43درصد)، حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم II در شرایط سازگار شده با تاریکی (Fv/Fm) (3/25 درصد)، عملکرد کوانتومی موثر فتوسیستم  II(ΦPSII) (4/37 درصد)، حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم  IIدر شرایط سازگار شده با روشنایی (Fv'/Fm') (3/24 درصد) و عملکرد دانه (27/02درصد) ارقام گندم نان را به ‏طور معنی‏ داری کاهش داد، اما موجب افزایش معنی ‏دار خاموشی غیرفتوشیمیایی (NPQ) (22/73درصد) گردید. محلول‏ پاشی پتاسیم و روی غیر از NPQ صفات LAI (17/50درصد)، LAD (17/62درصد)، CGR (33/49درصد)، RGR (12/00درصد)، NAR (37/62درصد)، Fv/Fm (3/12درصد)، ΦPSII (7/37درصد)،Fv'/Fm' (6/65 درصد) و عملکرد دانه (17/30درصد) ارقام گندم نان را تحت تاریخ کاشت تاخیری به طور معنی‏ داری بهبود بخشید. به‏ طور کلی، استفاده از محلول‏پاشی روی و روی + پتاسیم در رقم چمران 2 به ‏عنوان بهترین ترکیبات تیماری در بهبود صفات فیزیولوژیک و عملکرد دانه در هر دو تاریخ کاشت مناسب و تاخیری توصیه می‏شود.