اثر محلول پاشی تنظیم کننده های رشد بر رشد و القای تحمل به گرمای انتهای فصل گندم (Triticum aestivum L.)

این پژوهش به منظور مطالعه تاثیر محلول پاشی اسیدسالیسیلیک و اسیدآبسزیک بر کاهش اثرات سوء تنش گرمای دوره زایشی بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد گندم (رقم فونگ و چمران)، طی سال زراعی 1395-1396، به صورت کرت های دو بار خردشده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه آزمایشی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. تنش گرما با توجه به برآورد 30 ساله دمای محیط و بر اساس تاریخ کاشت لحاظ گردید. در این آزمایش سه عامل محلول پاشی شامل شاهد (عدم محلول پاشی)، اسید آبسزیک (30 میلی گرم در لیتر) و اسید سالیسیلیک (69 میلی گرم در لیتر) و زمان کاربرد ترکیبات شیمیایی مختلف شامل 15 روز قبل از گلدهی، گلدهی، 15 روز پس از گلدهی و محلول پاشی در سه زمان 15 روز قبل از گلدهی، گلدهی و 15 روز پس از گلدهی و ارقام گندم فونگ و چمران، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که محلول پاشی سبب افزایش تعداد دانه در بوته (اسید سالیسیلیک با متوسط 94/5و اسید آبسزیک با متوسط 4/86 دانه در بوته) در مقایسه با تیمار شاهد (با متوسط 75 دانه در بوته) شد که افزایش وزن دانه را به دنبال داشت. با توجه به نتایج صفات وزن دانه در بوته (4/0گرم در بوته)، وزن هزار دانه (41/2 گرم) و شاخص برداشت (49/6 درصد) به نظر می رسد که محلول پاشی اسید سالیسیلیک 69 میلی گرم بر لیتر در زمان گلدهی و دو هفته قبل و پس از آن در رقم چمران در استان خوزستان و مناطقی با شرایط مشابه، مناسب باشد.