رابطه میان سبک های فرزندپروری و قربانی قلدری شدن نوجوانان با نقش میانجیگری پرخاشگری روانی والدین و تنبیه بدنی

هدف از این پژوهش بررسی نقش میانجیگری پرخاشگری روانی والدین و تنبیه بدنی در رابطه میان سبک های فرزندپروری والدین و قربانی قلدری شدن نوجوانان بوده است. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانش آموزان دختر و پسر دوره اول متوسطه مدارس دولتی شهرستان آستانه اشرفیه در سال تحصیلی 96-1395 بود که از میان آنها 295 دانش آموز (150 دختر و 145 پسر) به صورت تصادفی خوشه ایانتخاب شده اند. آزمودنی ها به پرسشنامه های فرزندپروری الیوا و همکاران(2007)، سیاهه ابعاد انضباطی استراوس و فاچیر(2007) و سیاهه زورگویی بریگی (2012) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان دادند که پرخاشگری روانی والدین و تنبیه بدنی در رابطه میان سبک های فرزندپروری با قربانی قلدری شدن نوجوانان تاثیری غیرمستقیم و نقش میانجی دارند. همچنین یافته ها نشان دادند که سبک های فرزندپروری پدر و مادر با میانجیگری پرخاشگری روانی والدین و تنبیه بدنی، پیش بینی کننده قربانی قلدری شدن نوجوانان اند. نتایج به دست آمده نقش میانجیگری پرخاشگری روانی والدین و تنبیه بدنی را در رابطه میان سبک های فرزندپروری با قربانی قلدری شدن نوجوانان تایید  می کند و نشان می دهد که پرخاشگری روانی والدین و تنبیه بدنی خطر قربانی قلدری شدن نوجوانان را افزایش می دهد. بنابراین باید مداخلاتی برای آگاه سازی والدین درباره اهمیت نقش تربیتی آنها و بهبود فرزندپروری  صورت گیرد.