ارتباط میان جامعه پذیری سازمانی و هویت سازمانی معلمان تربیت بدنی شهرستان ای استان تهران

هدف از تحقیق حاضر بررسی ارتباط میان جامعه پذیری سازمانی و هویت سازمانی معلمان تربیت بدنی شهرستانهای استان تهران بود. این تحقیق از نظر هدف، از پژوهشهای کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده ها از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل همه معلمان زن (786 نفر) و مرد (595 نفر) تربیت بدنی شهرستانهای استان تهران در سال تحصیلی 97-1396 بود (1381 نفر). بر اساس جدول مورگان و کرجسی و به روش خوشه ایتصادفی 302 نفر (172 نفر زن، 130 نفر مرد) به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها و اندازه گیری متغیرهای تحقیق از پرسشنامه های استاندارد هویت سازمانی میلر و همکاران (2000) (0/849=α) و جامعه پذیری سازمانی تائورمینا (2004) (0/899=α) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها روش های آمار توصیفی (جداول توزیع فراوانی) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر) به کار گرفته شده است. یافته های تحقیق نشان داد که میان جامعه پذیری سازمانی و ابعاد آن (آموزش، تفاهم، حمایت همکاران، چشم انداز آینده) با هویت سازمانی معلمان تربیت بدنی ارتباط مثبت معنادار وجود دارد. نتایج مدل تحلیل مسیر نیز نشان داد که مولفه های جامعه پذیری سازمانی 42/6 درصد از واریانس کل تغییرات هویت سازمانی معلمان تربیت بدنی را تبیین می کنند و در این میان مولفه های آموزش، حمایت همکاران و چشم انداز آینده اثری مثبت و معنادار بر هویت سازمانی معلمان تربیت بدنی داشته و اثر تفاهم بر هویت سازمانی معنادار نبوده است. یافته ها نشان دادند که مولفه های آموزش و چشم انداز آینده بیشترین اثر را بر هویت سازمانی معلمان دارند.