بررسی شاخص های دموگرافیک مرتبط با ناامنی غذایی در خانوارهای بوشهری دارای کودک یک تا دوساله

وابستگی تغذیه ای شیرخوار به خانواده، وی را در زمره ی مهم ترین گروه های تحت تاثیر ناامنی غذایی قرار داده است. این مطالعه با هدف تعیین شاخص های دموگرافیک مرتبط با ناامنی غذایی در خانوارهای بوشهری دارای کودک یک تا دوسال انجام گرفت.
در این مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی 400 مادر دارای کودک یک تا دوسال به روش تصادفی سهمیه ای انتخاب شدند. وضعیت امنیت غذایی با پرسش نامه 16 گویه ای بومی سازی شده رادیمر کرنل در سه سطح امنیت غذایی خانوار، فرد و کودک به ترتیب با همسانی درونی 0.89 ، 0.82 و  0.79 سنجیده شد.
میزان ناامنی غذایی در سطح خانوار 51.5%، درسطح فرد22.3% و در سطح کودکان11.3% بود. تحصیلات دانشگاهی مادر(8.09=OR، 24.83-2.63=CI) و پدر(8.93=OR، 26.69-2.9=CI)، اشتغال مادر(4.09=OR، 7.19-2.33=CI)، زندگی با دیگران (0.3=OR، 0.7-0.13=CI)، سن مادر (1.04=OR، 1.08-1=CI)، سطح درامد بین یک تا دو میلیون تومان(4.18=OR، 6.61-2.65=CI)و بالاتر از دو میلیون تومان(17.44=OR، 39.45-7.71=CI) از جمله شاخص های تاثیرگذار بر ناامنی غذایی خانوارهای بوشهری بودند. سنجش همزمان متغیرهای مرتبط با امنیت غذایی در رگرسیون لجستیک باینری نشان داد نهایتا تنها شغل پدر و درامد اثری مستقل بر امنیت غذایی دارند.
ناامنی غذایی حدودا دو برابری  فرد، در مقابل ناامنی غذایی درشیرخوار میتواند بیانگرتحمل گرسنگی توسط اعضای خانوار جهت جلوگیری از گرسنگی شیرخوار باشد. مطالعه حاضر، امنیت غذایی خانواده را از نظرکمی برآورد کرده و مطالعات تکمیلی در زمینه یادآمد غذایی همراه با آزمایش های بالینی مطالبه می نماید.