بررسی ساختار بصری آثار موسوم به شام واپسین و تاثیر پذیری آن از پارودی

هدف از نگارش مقاله حاضر بررسی و مقایسه ساختار بصری آثاری است که بعد از مسیحیت طی قرون متمادی، با موضوع شام واپسین یا شام آخر زیر چتر سبک ها و شیوه های متعدد شکل می گیرد، و بسیار از «پارودی» یا «نقیضه» تاثیر می پذیرد. در این پژوهش سعی شده است، تا ابتدا به پرسش اصلی این تحقیق پاسخ داده شود که، آیا انتخاب موضوع شام واپسین توسط هنرمندان تنها به اوج دوران مسیحیت و توجه به امور مذهبی برمی گردد یا اینکه نقاشان، چاپگران و عکاسان در دوران افول مسایل دینی نیز به این مهم می پردازند؟ و آیا برگزیدن این موضوع توسط هنرمندان سراسر جهان به برداشتی یگانه منجر می شود یا با توجه به دیدگاه های فرهنگی و اجتماعی گوناگون و سودجستن از سنن و آداب و رسوم متعدد، به نظریات و رویکردهای مختلف راه می گشاید؟به عنوان یافته های این پژوهش می توان چنین اظهار کرد که با گذشت زمان و سپری شدن قرون متمادی از یک سو، و با توجه به گونه گونگی فرهنگ ها، جوامع بشری، تغییر و تحولات تکنیکی از دیگر سو، این موضوع دستخوش تغییرات شگرفی می شود که در بسیاری از قرون گذشته مطرح نبوده است؛ و متعاقبا در این گونه آثار، تفاوت ها و همسانی های قابل توجهی دیده می شود که جای واکاوی و تعمق دارد. سرانجام به عنوان نتیجه حاصل شده، باید گفت که ابتدا، این موضوع از رویکردی کاملا قدسی و مذهبی سرچشمه گرفته است؛ اما بعدها با بهره گیری از دستاورد های «پارودی» و برداشت های طنزآلود و مضحک، این موضوع جدی و عمیق مذهبی، به نگاهی پارادوکسال (متناقص و خلاف عقیده عمومی) تبدیل شده است؛ در واقع، استفاده از پارودی یا به دیگر سخن، نقیضه، همیشه برای به طنز کشیدن و نفی ارزش های آثار مطروحه نبوده است؛ بلکه گاهی هنرمندان از پارودی در قالب تراژدی و کمدی، برای بیداری و آگاه سازی جامعه استفاده کرده اند. در این پژوهش، روش تحقیق اتخاذ شده، توصیفی، تحلیلی- تطبیقی است؛ و گردآوری منابع کتابخانه ای بوده، و در برخی موارد از مآخذ و سرچشمه های اینترنتی معتبر نیز استفاده شده است.