پیامد طولانی مدت پیوند سلول های بنیادی لیمبال در درمان نقص کامل سلول های بنیادی لیمبال ناشی از آسیب شیمیایی

ارزیابی پیامد طولانی مدت پیوند سلول بنیادی لیمبال(LSCT) برای درمان نقص کامل سلول های بنیادی لیمبال ناشی از آسیب شیمیایی در مرکز پزشکی لبافی نژاد (LMC).  پرونده بیماران با سابقه سوختگی شیمیایی شدید (درجه 3 و 4) چشم که تحت پیوند سلول های بنیادی لیمبال (LSCT) قرار گرفته بودند، بررسی شد و اطلاعات دموگرافیک، حدت بینایی اولیه، مداخلات جراحی و پیامدها استخراج گردید. پنجاه چشم از 50 بیمار با سابقه ملتحمه لیمبال اتوگرافت (CLAU، تعدادN= 24) و کراتولیمبال آلوگرفت (KLAL، تعدادN= 26) با حداقل یک سال پی گیری مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین سن، حدت بینایی اولیه و طول مدت پی گیری تفاوت معنی داری بین دو گروه نداشت. بقای کلی یک و پنج ساله به ترتیب برای CLAU، 100 و 78/1درصد و برای KLAL، 84/4و 53/6درصد بود. پیوند قرنیه به دنبال LSCT در 20 چشم بعد از CLAU و 25 چشم بعد از KLAL انجام شد. بقای یک و پنج ساله پیوند قرنیه به ترتیب 93/3و 63/8درصد بعد از CLAU و 92 و 30/7درصد بعد از KLAL بود. KLAL و پیوند قرنیه هم زمان در 5 چشم انجام شده بود. بقای 5 ساله KLAL و پیوند قرنیه هم زمان 5/37 درصد و صفر بود. بهبود معنی داری در BCVA (1/79 در مقابل 2/17 لوگمار، 0/001>P) در هر دو گروه نسبت به دید اولیه وجود داشت ولی تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد.  سوختگی شیمیایی شدید با اختلال عملکرد چشمی قابل توجهی همراه است و پیش آگهی طولانی مدت ضعیفی دارد. انجام هم زمان LSCT و پیوند قرنیه می تواند بقای طولانی مدت هر دو را کاهش دهد.