بررسی تطبیقی مبانی تربیت اخلاقی از منظر غزالی ومهدی نراقی

اخلاق و تربیت اخلاقی همواره موردتوجه اندیشمندان و علمای مختلف درسراسر جهان بوده است. ازاین رو، پژوهش حاضر باهدف استخراج آرای تربیت و تبیین وجوهاشتراک و افتراق دو متفکر بزرگ اسلامی ابو حامد غزالی و مهدی نراقی درزمینه مبانیتربیت اخلاقی به منظور بهره گیری در دینی سازی تعلیم و تربیت است. تحقیق این پژوهش تحلیل تطبیقی وبه صورت اسنادی است. جمله یافته های تحقیق این است که هر دوعالمدینی بر اساس آموزه های دینی در پی عرضه نظام دینیتربیت هستند و دیدگاه های آنان در زمینه های مختلفازجمله مسائل مربوط به تعلیم و تربیت کاملا برآموزه های دینیمبتنی است. وجوه اشتراکخاصی در مبانی تربیت اخلاقی از منظر غزالی و نراقی وجود دارد که؛ مرکب بودن انسان؛پاک بودن سرشت انسان؛ تدریج؛ تغییرپذیری اخلاق؛ تاثیر شرایط از مهم ترین و اساسی ترینمبانی تربیت اخلاقی از منظر هردو دانشمند است. در مبانی و پیش فرض هایتربیت اخلاقی بین این دو اندیشمند تفاوت مبنایی شاخصی وجود دارد. اشعری مسلک بودنغزالی منجر به ارائه تفکر و بینش متفاوت در مباحث تربیت اخلاقی وی گردیده است. عدمتمسک به روایات اهل:و رویکرد جبری داشتن در امور از این جمله است. در مبانی تربیت اخلاقی غزالی، روح تصوف حاکم استو گاهی جنبه عقلی و فلسفی دارد اما نراقی در مبنای تربیت اخلاقی جنبه عرفان و عملیاخلاق را رعایت نموده است.