افزایش دقت تکلیف هماهنگی دو دستی تحت محدودیت بینایی محیطی

تحقیقات گذشته تاثیر انسداد بینایی مرکزی بر تکالیف هماهنگی دو دستی را مورد بررسی قرار داده اند، اما اثر بینایی محیطی بر این تکالیف به روشنی مشخص نشده است. بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر محدودیت بینایی محیطی بر تکلیف هماهنگی دو دستی بود. 7 دانشجوی دختر راست دست و راست چشم برتر با میانگین سنی 46/3 ± 0/24 سال شرکت نمودند. افراد تحت چهار شرایط آزمایشی شامل «محدودیت بینایی محیطی از موقعیت دست راست، دست چپ، هر دو دست و بدون محدودیت محیطی از موقعیت دست ها» در تکلیف هماهنگی دو دستی Vienna و چهار کوشش برای هر شرایط مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون Repeated measures ANOVA مدل 4 × 1 تجزیه و تحلیل گردید. هر سه شرایط محدودیت بینایی محیطی، خطای کمتری را در متغیر درصد زمان خطا نسبت به شرایط بدون محدودیت بینایی نشان داد (02/0 = P). با این حال، تفاوت معنی داری بین شرایط آزمایشی مختلف در زمان کل مشاهده نشد (05/0 ≤ P). به نظر می رسد که محدودیت بینایی محیطی به عنوان یک قید محیطی، می تواند موجب افزایش تمرکز و توجه افراد در تکلیف هماهنگی دو دستی شود.