آزمون های ارزیابی نوای گفتار: بررسی مروری روایی

یکی از مولفه های مهم در برقراری ارتباط، نوای گفتار می باشد که ویژگی های زبرزنجیری گفتار را توصیف می کند. از آن جا که آزمون ها، ابزارهایی برای کمی کردن توانایی های گفتار و زبان به شمار می روند، می توان گفت که جهت ارزیابی، غربالگری، توصیف، تشخیص و درمان جنبه های مختلف، نیاز به استفاده از آزمون است. پژوهش حاضر با هدف مروری بر آزمون های موجود در حیطه نوای گفتار، خرده آزمون ها، روش اجرا، نمره دهی و در نهایت، کاربرد آن ها در عرصه های بالینی و تحقیقاتی در کودکان و بزرگسالان انجام شد. به منظور مروری بر آزمون های متداول نوای گفتار، پایگاه های اطلاعاتی Web of Science،PubMed ، Scopus، MEDLINE، Scientific Information Database (SID)، Google Scholar، Ovid و Magiran طی سال های 1982 تا 2019 مورد جستجو قرار گرفت. کلمات کلیدی «نوا، ابزار، ارزیابی، تست، وسیله، تشخیص و اندازه گیری» استفاده گردید. مقالات به دست آمده با استفاده از معیارهای ورود شامل دسترسی به متن کامل مقاله و انگلیسی یا فارسی بودن زبان مقاله مورد بررسی قرار گرفت. از 15 مقاله یافت شده، 8 آزمون جهت بررسی بیشتر وارد تحقیق گردید. 8 آزمون مربوط به نوای گفتار یافت شد که 5 آزمون درکی، 2 آزمون بیانی و 1 آزمون درکی- بیانی بودند. قدیمی ترین آزمون در سال 1981 و جدیدترین آزمون در سال 2012 طراحی شده بود. برخی از آزمون ها به دلیل تخصصی بودن خرده آزمون های مورد ارزیابی، در سال های اخیر بیشتر مورد استفاده قرار گرفته اند. مرور آزمون های نوای گفتار نشان می دهد که آزمون Profiling Elements of Prosody in Speech-Communication (PEPS-C) به دلیل ارزیابی حیطه های درکی- بیانی، هنجاریابی برای کودکان سالم و مبتلا به اختلال، ترجمه به چندین زبان دنیا و ویژگی های روان سنجی بالا، با مقبولیت بیشتری روبه رو بوده است.