بررسی تاثیر به کارگیری راهنمای بالینی Pulmicort در مقایسه با درمان استاندارد در مدیریت حملات آسم

 آسم، شایع ترین اختلال مزمن دستگاه تنفسی است که تاکنون روش های درمانی متعددی برای کنترل حملات آن ارایه شده است. این مطالعه، با هدف بررسی تاثیر به کارگیری راهنمای بالینی Pulmicort در مقایسه با درمان استاندارد در حملات حاد آسم انجام شد. در این مطالعه ی کارآزمایی بالینی، 90 بیمار مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان الزهرا (س) با حمله ی فعلی آسم به طور تصادفی در دو گروه تقسیم شدند. بیماران گروه مورد، یک نوبت 5/0 میلی گرم Pulmicort استنشاقی همراه با راهنمای بالینی استاندارد حمله ی آسم و بیماران گروه شاهد، تنها راهنمای بالینی استاندارد حمله ی آسم را دریافت کردند. راهنمای بالینی استاندارد، عبارت از تجویز 5 میلی گرم استنشاق رادیکال سالبوتامول (10-4 بار اسپری) و به فاصله ی 20 دقیقه در سه دز از طریق نبولایزر برای یک ساعت و 5/0 میلی گرم ایپراتروپیوم استنشاقی در سه دز به فاصله ی 20 دقیقه و 50 میلی گرم پردنیزولون خوراکی می باشد. بیشینه ی میزان جریان بازدمی (Peak expiratory flow rate یا PEFR) و حجم بازدمی با تلاش در یک ثانیه (Forced expiratory volume in one second یا FEV1) و پارامترهای همودینامیک در دو گروه در دقایق 20، 40 و 60 تعیین و مقایسه شد. میانگین PEFR در دقیقه ی 20 در دو گروه مورد و شاهد به ترتیب 51/8 ± 04/180 و 25/6 ± 17/175 (003/0 = P)، در دقیقه ی 40 به ترتیب 34/13 ± 88/225 و 21/13 ± 68/219 (001/0 > P) و در دقیقه ی 60 به ترتیب 8/68 ± 02/424 و 44/75 ± 64/361 به دست آمد و تفاوت دو گروه معنی دار بود (001/0 > P). به نظر می رسد اضافه کردن داروی Pulmicort به راهنمای بالینی استاندارد در حملات حاد آسم باعث بهبود روند درمان می شود.