تاثیر ترتیب تمرین ترکیبی قدرتی و استقامتی بر سطوح نسفاتین - 1 و برخی شاخص های خطر متابولیکی زنان دارای اضافه وزن

 نسفاتین-1 آدیپوکاینی است که در تنظیم اشتها و هموستاز انرژی نقش دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر ترتیب تمرین ترکیبی قدرتی و استقامتی بر سطوح نسفاتین-1 و برخی شاخص های خطر متابولیکی در زنان دارای اضافه بود.

در این مطالعه نیمه تجربی، 30 زن دارای اضافه وزن (با دامنه سنی 3/17±28 سال و شاخص توده بدنی >25کیلوگرم بر مترمربع) پس از ارزیابی های اولیه و داشتن شرایط شرکت در تحقیق به طور تصادفی به 3 گروه تمرین استقامتی- قدرتی (S+E؛ 10 نفر)، تمرین قدرتی- استقامتی (S+E؛ 10 نفر) و کنترل دارای اضافه وزن (10 نفر) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های تجربی به مدت 8 هفته، هفته ای 3 جلسه و هر جلسه یک ساعت تمرینات ترکیبی استقامتی و قدرتی انجام دادند. سطوح نشانگرهای نسفاتین-1، انسولین، گلوکز و مقاومت به انسولین قبل از اجرای پروتکل و 48ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین به روش الایزا اندازه گیری شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آنالیزواریانس یک سویه استفاده شد.

نتایج نشان داد که در مقایسه بین گروهی، تمرینات ترکیبی استقامتی و قدرتی سبب افزایش معنی دار سطوح نسفاتین-1 (0/009=p) و کاهش معنی دار سطوح گلوکز (0/009=p) ، مقاومت به انسولین (0/001=p) و انسولین (0/001=p) شد.

با توجه به نتایج، تمرینات ترکیبی قدرتی و استقامتی می تواند بر سطوح شاخص های متابولیکی و نسفاتین-1 موثر باشد و منجر به کاهش شاخص های خطر متابولیکی شود. به نظر می رسد ترتیب تمرین قدرتی- استقامتی فواید بیشتری بر بهبود شاخص های متابولیکی دارد.