مقاوم سازی دیوارهای بنایی با شاتکریت مسلح در برابرانفجار

در پروژه های پدافند غیرعامل، مقاوم سازی دیوار های بنایی اهمیت ویژه ای دارد. یکی از روش های متداول در مقاوم سازی لرزه ای دیوارهای بنایی اجرای یک لایه شاتکریت مسلح است. تاکنون محققین بسیاری رفتار دیوارهای مقاوم سازی شده با شاتکریت در برابر زلزله را مورد بررسی قرار داده اند. با این حال رفتار چنین دیوارهایی در برابر انفجار کمتر مورد توجه بوده و تاثیر مشخصات مش و ضخامت شاتکریت در برابر این نوع بارگذاری بررسی نشده است. در این تحقیق با قرار دادن Kg700 تی ان تی در فواصل 3، 9 و 15 متری از یک دیوار بنایی شاخص خرابی مورد بررسی قرار گرفت. در مش فولادی، فاصله آرماتورهای مش شاتکریت 10 و 15 سانتی متر و ضخامت شاتکریت برابر 10،5 و 15 سانتی متر در نظر گرفته شد. در نهایت 18 مدل متفاوت از مش فولادی و ضخامت لایه شاتکریت تعریف شد. با تقویت شاتکریت، شاخص خرابی دیوار و حداکثر جابجایی مرکز دیوار کاهش یافت. در کلیه مدل ها، به علت نزدیک بودن محل انفجار به دیوار در نهایت دیوار تخریب شده و تاثیر فاصله آرماتورها در کاهش خرابی دیوار ناچیز است. در مقابل ضخامت دیوار نقش بیشتری در کاهش شاخص خرابی کششی دیوار دارد.