بررسی روابط میان گونه های ایرانی جنس لاله واژگون (تیره لاله) با استفاده از ترادف های trnH-psbA کلروپلاستی و صفات ریخت شناسی
جنس لاله واژگون شامل 165 آرایه با اهمیت دارویی، زینتی وباغبانی است. روابط تکاملی در این جنس موضوع جالبی برای تحقیق است که محققان زیادی را جذب نموده است. در این مطالعه، روابط فیلوژنتیکی میان 18 گونه بومی یا بومزاد در ایران، متعلق به چهار زیر جنس Rhinopetalum, Theresia, Petilium و Fritillariaبا استفاده از ترادف های ناحیه بین ژنی کلروپلاستی psbA-trnH مورد بررسی شده اند. پانزده صفت متغیر مورفولوژیک مطالعه شده و برای ایجاد یک طبقه بندی عددی مورد استفاده قرار گرفته اند. نتایج داده های ملکولی نشان داد که زیر جنس Fritillaria در ایران گروهی چند نیایی است. اعضای بخشه Olostyleae بصورت چند سونیایی مشاهده شدند. تک نیایی نبودن گونه ای در crassifolia. F مشاهده گردید. داده های ملکولی و مورفولوژی هر دو نشان دهنده روابط نزدیک میان zagrica. F و pinardii. F هستند، گرچه این دو گونه را می توان بر اساس برخی تفاوت های مورفولوژیک گونه هایی مجزا باقی گذاشت. تحلیل چند متغیره داده های مورفولوژیک گونه ها را در گروه هایی سازگار با تبارنمای فیلوژنتیک براساس داده های توالی نوکلیوتیدی قرار داد. نتایج این تحقیق نشان دهنده قابل کاربرد بودن توالی های psbA-trnH برای مشارکت در بازسازی فیلوژنتیک در جنس Fritillaria است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.