بررسی تاثیر داروهای پوستی کالامین دی و بنزوکائین روی فعالیت آنزیم تایروزیناز به روش لاینویوربرگ

عمل هیدروکسیلاسیون تایروزیناز بوسیله فعالیت منوفنولازی و اکسیداسیون 3 و 4-دی هیدروکسی فنیل آلانین (L-Dopa) به O-دوپاکوئینون بوسیله فعالیت دی فنولازی میسر می گردد. بازدارنده ها و فعال کننده های این آنزیم اثرات مختلفی در سلامتی انسان و هم چنین در صنایع مختلف خواهند داشت. در تحقیق حاضر، با توجه به اهمیت رنگدانه ها در پوست و نقش مهم تایروزیناز در تولید این رنگدانه ها، برای بررسی اثر کننده های تایروزیناز داروهای پوستی انتخاب شدند. در بخش عملی ابتدا آنزیم مورد نیاز برای بررسی های سینیتیکی از پوست موز استخراج و ویژگی های آن مورد بررسی قرار گرفت. سپس فاکتورهای سینیتیکی آن در حضور سه داروی اکسید روی، کوجیک اسید و بنزوکائین بررسی و نمودارهای مکالیس منتن و لاینویوربرک رسم شدند. نتایج نشان دادند که تایروزیناز پوست موز خواصی شبیه به تایروزیناز قارچ دارد و دمای بهینه آن بالاتر از تایروزینازهای شناخته شده است و با توجه به منبع استخراج ارزان قیمت می تواند جایگزین مناسب برای تایروزیناز رایج تجاری یعنی تایروزیناز قارچی باشد. نتایج همچنین نشان دادند که هر سه داروی کالامین، کوجیک اسید و بنزوکائین بازدارنده های غیر رقابتی تایروزیناز بوده و موجب کاهش سرعت ماگزیمم واکنش آنزیمی(Vmax) شدند ولی روی مقدار (Km) آنزیم اثر نداشتند. بالاترین اثر بازدارندگی مربوط به اکسید روی (ماده موثر در داروی کالامین) و سپس کوجیک اسید و در نهایت بنزوکائین بود.