بررسی میزان تفاوت در یادگیری توالی حرکتی ضمنی سالمندان با بیماری آلزایمر و پارکینسون

اکتساب توالی اطلاعات بدون توجه به امر یادگیری، بیانگر یادگیری ضمنی است. مطالعات تجربی بسیاری یادگیری حرکتی ضمنی را در بیماران دارای بیماری آلزایمر نشان داده اند، اما نتایج به دست آمده در زمینه بیماران پارکینسون، کامل و جامع نیست.

در این مطالعه توصیفی مقایسه ای، با نمونه گیری در دسترس، از میان سالمندان مراجعه کننده به مطب های متخصصین مغز و اعصاب شهر زابل در سال 1395، 11 نفر بیمار پارکینسون، 10 بیمار آلزایمر که با تشخیص پزشکان و بر اساس معیار NINCDS_ADRDA انتخاب می شدند و10 نفر نیز (4 مرد و 6 زن) به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. سپس آزمون مختصر وضعیت روانی-شناختی (MMSE) و آزمون هوشی بزرگسالان وکسلر برای سنجش میزان هوش و حافظه به کار برده شد. برای بیماران پارکینسون  مقیاس یکپارچه مرحله بندی بیماری پارکینسون و مقیاس Hoehn  و  Yahr استفاده گردید.

نتایج درصد خطا در بیماران پارکینسون با تغییر از بلوک های ثابت به بلوک تصادفی افزایش یافت که نشان دهنده ی یادگیری ضمنی است، ولی این گروه از بیماران یادگیری حرکتی ضمنی کمتری را در مقایسه با سایر گروه ها در زمان واکنش نشان دادند.

زمان واکنش و درصد خطاهای ثبت شده می تواند نشان دهنده ی وجود فرایندهای جداگانه مانند اجزای فضایی و حرکتی در زمینه یادگیری توالی حرکتی باشد که در بیماران مبتلا به آلزایمر و پارکینسون می تواند به طور متفاوتی تحت تاثیر قرار گیرد.