ارتباط کاربری اراضی و کیفیت منابع آب زیرزمینی استان چهارمحال وبختیاری

آب زیرزمینی اصلی ترین منبع آب شرب در اکثر شهرها و روستاهای ایران می باشد و نیترات و فسفات به عنوان یکی از شایع ترین آلودگی های آب زیرزمینی در ایران سلامت مردم را تهدید می کند. این تحقیق با هدف تاثیر کاربری اراضی بر کیفیت آب شرب استان چهارمحال وبختیاری انجام شد. به این منظور تعداد 132 نمونه آب از 132 حلقه چاه در نقاط مختلف استان که برای تامین آب آشامیدنی استفاده می شود تهیه شد و غلظت نیترات و فسفات در نمونه ها با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر اندازه گیری شد. نتایج نشان داد غلظت یون های نیترات در 92/42درصد نمونه ها پایین تر از حد مجاز بوده و در 7/58 درصد نمونه ها بالاتر از حد استاندارد است. غلظت فسفات در 100 درصد نمونه ها پایین تر از حد استاندارد جهانی و ایران می باشد. همچنین بین غلظت نیترات و فسفات در سطح 0/001 ارتباط معنی داری وجود دارد (0/29 =r). طبق نتایج به دست آمده میزان نیترات در مناطق مسکونی اختلاف معنی داری با میزان نیترات در کاربری های مرتع، جنگل و باغ دارد (0/05>p). همچنین میزان فسفات در کاربری های مسکونی، کشاورزی، مرتع و باغ اختلاف معنی داری با میزان فسفات در کاربری جنگل دارد (0/05>p). در حال حاضر کیفیت آب منطقه مورد مطالعه از نظر غلظت نیترات در اکثر نقاط استان و از نظر غلظت فسفات در تمام استان از وضعیت خوبی برخوردار می باشد هرچند در غرب استان غلظت نیترات در 10 نقطه بالاتر از حد مجاز می باشد. ازاین رو پایش، تصفیه و دفع بهداشتی فاضلاب های تولیدی و مصرف کمتر کودهای نیتروژن دار بایستی مورد توجه قرار گیرد.