رابطه حافظه فعال خواندن با درک متن نوشتاری دانش آموزان دوره دوم متوسطه با نگاهی زبان روانشناختی

این مطالعه پژوهشی ترکیبی است جامعه آماری آن پژوهش، دانش آموزان دختر پایه یازدهم نواحی 1 و 2 شهرستان رشت در سال تحصیلی 98 - 1397 بودند و از آن میان، 120 نفر به عنوان نمونه آماری برای اجرای مقدماتی و نهایی و به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون درک متن نوشتاری (محق قساخته) و نسخه بومی سازی شده آزمون حافظه فعال خواندن دانمان و کارپنتر (1980 ، برگرفته از قوامی لاهیج، 1397) بود. پس از اجرای نهایی آزمون درک متن نوشتاری و نیز اجرای نسخه بوم یسازی شده آزمون حافظه فعال دانمان و کارپنتر،داده ها با دو آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که نمره های درک متن نوشتاری با نمره کلی آزمون حافظه فعال خواندن(67 / α =0) و نیز با نمر ه های مولفه اندوزش این آزمون، همبستگی مثبت و معنادار دارند (59 / α =0) و برعکس با نمر ه های مولفه پردازش این آزمون رابطه معناداری ندارند(17/ α =0). می توان وجود رابطه مثبت و معنادار میان درک متن نوشتاری با مولفه اندوزش حافظه فعال خواندن را به پیروی از سووانسن و برنینگر (1995) چنین تبیین کرد که عملکرد افراد در درک متن نوشتاری و حافظه فعال کلامی توسط نظامی با گنجایش کلی هدایت میشود. بر همین اساس، حافظه فعال روی درک متن نوشتاری اثرگذار است، زیرا مقیاسی برای گنجایش ذخیره سازی در انواع تکلی فهای کلامی فراهم می آورد. یعنی با توجه به نقش مهارت درک متن نوشتاری در فهم مطالب آموزشی و با توجه به رابطه بین درک متن و حافظه فعال، می توان با تقویت حافظه فعال به عملکرد بهتری در درک متن رسید. پیامدهای یافته ها مورد بحث قرارگرفته اند.