ارتباط نمای سونوگرافی پانکراس با حساسیت به انسولین در زمان انجام OGTT در کودکان 20-10 ساله مبتلا به بتا تالاسمی ماژور

در بیماران تالاسمیک، هموسیدروز می تواند به افزایش پژواک زایی (echogenicity) پانکراس در سونوگرافی (پژواک نگاری)، درگیری سلولهای بتا و دیابت منجر گردد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط نمای سونوگرافی پانکراس با حساسیت به انسولین در زمان انجامOGTT در کودکان 10-20 ساله تالاسمیک است.

پس از حذف بیماران دارای دیابت یا سابقه فامیلی آن، 42 کودک مبتلا به بتاتالاسمی ماژور انتخاب و پس از تعیین پژواک زایی پانکراس به وسیله سونوگرافی، بیماران به دو گروه با پژواک زایی بالا (تعداد=21) و طبیعی (تعداد=21) تقسیم شدند. سپس OGTT در آنان انجام و شاخص های حساسیت به انسولین (ISI) و نسبت انسولین به گلوکز ناشتا و نیز غلظت فریتین سرم تعیین گردید. در23 کودک طبیعی نیز آزمایشهای مذکور به جز فریتین انجام شد و نتایج با استفاده از آزمونهای t-test وANOVA مورد آنالیز قرار گرفت.

در دو گروه با پژواک زایی بالا و طبیعی اختلاف میانگین فریتین سرم معنی دار بود (P<0.05). اختلاف میانگین گلوکز و انسولین در بین گروه ها با تمایل به افزایش در گروه بیماران با پژواک زایی بالا، معنی دار نبود. بین فریتین و ISI در گروه با پژواک زایی بالا رابطه معنی دار وجود داشت. 28.6% بیماران با پژواک زایی بالا IFG داشتند (P<0.05).

نظر به وجود تمامی موارد IFG در گروه با پژواک زایی بالا و رابطه بین فریتین و ISI در این گروه، شاید بتوان از سونوگرافی پانکراس برای تشخیص مراحل ابتدایی دیابت در بیماران تالاسمیک استفاده کرد.