تحلیل روند تغییرات تراز آب زیرزمینی با استفاده از روش ناپارامتری من- کندال (مطالعه موردی: دشت تبریز)

مطالعه روند تغییرات تراز آب زیرزمینی در هر منطقه به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این مطالعه روند تغییرات تراز آب زیرزمینی در دشت تبریز با استفاده از روش ناپارامتری من- کندال بررسی شد. در مطالعه روند تغییرات تراز آب زیرزمینی از اطلاعات 14 حلقه چاه پیزومتری طی دوره آماری 1393-1370 در سطوح معنی داری 1، 5 و 10 درصد در آزمون روند، بهره گرفته شد. روش تخمین گر سن برای ارزیابی شیب خط روند و روش وان بل- هوگس نیز به منظور بررسی همگنی روندها استفاده شد. نتایج حاکی از این است که تراز آب زیرزمینی دشت تبریز در اکثر چاه های مورد بررسی روند نزولی معنی داری داشت. کمترین شیب خط روند تراز آب زیرزمینی در ایستگاه سعیدآباد در بهمن ماه برابر 57/1- متر در سال به دست آمد. طبق اطلاعات به دست آمده روند تراز آب زیرزمینی همه ایستگاه ها در ماه فروردین منفی بود که بیشترین روند منفی متعلق به ایستگاه دیزج لیلی خانی (آماره Z معادل 6/47-) است که در سطح یک درصد معنی دار است. کمترین روند منفی نیز متعلق به ایستگاه آناخاتون (آماره Z معادل 0/322-) است. ماه های فروردین، اردیبهشت و بهمن در مقایسه با سایر ماه ها روند نزولی بیشتری از خود نشان دادند.