طراحی پیام های بصری زیست محیطی در بسته بندی کالاهای مصرفی در پرتو اصول گرافولوژی فرهنگی

طراحی بسته بندی تدبیر نهایی تولیدکنندگان کالاهای مصرفی است تا به یاری طراحان گرافیک بتوانند پیام برتری و بشردوستانه کالای خود را بر کالاهای رقیب به مصرف کنندگان نشان دهند و تا حد امکان بر انتخاب و فرهنگ آنان تاثیر بگذارند. موشکافانه تر باید گفت که طراحی نشانه نوشته بخش مهمی از این تاثیرگذاری را در بر می گیرد، به ویژه در دنیای امروزین که نگاه ریشه افکن گفتار و کار واسازانه نوشتار، تمرکز معنایابی از محوریت کلام را بیرون می راند و هر تصویر را معناساز نشان می دهد. در این مقاله تلاش می شود تا با هدف ترویج فرهنگ زیست محیطی، در یک چهارچوب نظری از گرافولوژی فرهنگی به تحلیل ویژگی های تصویر نوشتار و به ویژه طراحی نشانه نوشته و در نهایت طراحی بسته بندی کالاهای مصرفی پرداخته شود. با توجه به اینکه این چهارچوب نظری پیش تر برای تحلیل ظروف گلابه ای دوره سامانی بر اساس دو نظریه گرافولوژی فرهنگی ژاک دریدا و مفهوم تمثیل در آثار والتر بنیامین بنیان نهاده شد، پرسش نخست این است که بر اساس گرافولوژی فرهنگی دریدا، از چه راه هایی در طراحی نشانه نوشته بسته بندی کالاهای مصرفی می توان یک پیام بصری زیست محیطی را به تصویر کشید؟ پرسش دیگر اینکه چگونه بر اساس خوانش تمثیلی بنیامین، پیام بصری زیست محیطی طراحی شده در نشانه نوشته را در طراحی بسته بندی گسترش باید داد؟ به طور خلاصه، اگر بر اساس گرافولوژی فرهنگی هر حرف و گاهی حروف مرکب را نشانه ای از اجزاء و بدن انسان در نظر بگیریم، در حروف هر نشانه نوشته زبان بصری نهفته است که راه هایی برای رساندن پیام ها و البته پیام زیست محیطی پیش رو می نهد. پاسخ پرسش دوم اینکه، اگر پیام زیست محیطی را هماهنگ با کالای مصرفی و همچنین متناسب با نشانه های حروف و کلمه نشانه نوشته در قالب یک مجموعه از تمثیل های فارسی گسترش دهیم، زبان بصری نوشتار (پیام زیست محیطی) در سرتاسر طراحی بسته بندی جریان خواهد داشت.